Ir al contenido

Benimarins

De Biquipedia
(Reendrezau dende Benimarín)
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Benimarins
Imrinen
المرينيون
1215 — 1465

Bandera Escudo d'armas
Situación de Benimarins
Situación de Benimarins
Benimarins arredol de l'anyo 1300
Capital Fez
Idioma oficial
 • Atros idiomas
Arabe
Luengas berbers y mozarabe
Relichión Islam sunnita
Gubierno Monarquía
 • Formación 1215
 • Desaparición 1465
Moneda Dinar

Os Benimarins estioron una dinastía d'orichen zanata que creyó un poderoso imperio en o norte d'Africa.

O verdadero fundador d'a dinastía estió Abu Yusuf Ya'qub, que en 1269 conquirió Marráquex, capital d'os Almuades. Tamién fundó Fez a Nueva, costruyó o recinto amurallau y os barrios d'os funcionarios y d'a milicia cristiana, amés d'o palacio. O barrio chodigo, tamién amurallau, yera baixo a protección d'o soldán.

O rei nazarín de Granada, Mamad II demandó l'aduya d'o soldán de Fez contra o Reino de Castiella dando-li en pagas Alchezira d'Alfadra y Tarifa y comprometendo-se a abastir o suyo exercito.

En 1275 Abu Yusuf desembarcó en Tarifa y derrotó a los cristianos, o que yera una amenaza contra Sevilla y Cordoba. O soldán adrezó atrás dos expedicions a favor d'os nazarins pero sin resultaus practicos. Abu Yaqub Yusuf, fillo de l'anterior no podió impedir que Sancho IV conquerise Tarifa.

Abu-l-Hasan estió o mes grant sobirán Benimarín. En 1333 prenió Chibraltar a los cristianos, pero siet anyos dimpués fue derrotau en a Batalla del Salado por Alfonso XI. En Africa prenió Termizén, a on que recibiba l'homenache d'o soldán mameluco d'Echipto y d'o rei de Sudán, marchó a aduyar a los Hafsís de Túniz, pero fue derrotau en Kairuán en 1348. Tornó t'Alcher, on yera o suyo fillo usurpando-li o trono (1349) y morió en 1351 mientres prebaba de recuperar-lo.

Abu Inan reconquirió Termizén y Bochía y dirichió una expedición por Alcheria y Tunicia, pero s'habió de retirar ta Fez. O suyo visir al Hasen b Umar lo mató, convertindo-se en o verdadero duenyo d'o Norte d'Africa. O zaguer soldán benimarín estió Abd al Haqq, asasinau en 1465, alavez a dinastía d'os wattsís reemplazó a la dinastía benimarín.

Relichión[editar | modificar o codigo]

A diferencia d'os almurabiz y d'os almuades os benimarins no facioron garra reforma relichiosa. O movimiento relichioso d'as confrairías, encomenzau por os almuades se mantenió. En tiempos d'os benimarins prenió importancia o culto a los santos, estanto muito numerosos os morabitz.