Ir al contenido

Arabe clasico

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Arabe clasico
العربيّة الفصحى (Qur'anic)
Estau {{{estau}}}
País {{{país}}}
Rechión {{{rechión}}}
Parlau en
Lugars principals
Estatus
Atras denominacions {{{atras denominacions}}}
Charradors
Oficial en Luenga liturchica d'o islam
Reconoixiu en {{{reconoixiu}}}
Regulau por
Vitalidat {{{vitalidat}}}
Escritors principals
Rasgos dialectals
Clasificación lingüistica
Afroasiatica
Codigos
ISO 639-1 ar
ISO 639-2 ara
ISO 639-3
SIL ara

L'arabe clasico ye a forma estandar y literaria d'a luenga arabe.

Ye clamato "al-luga al-`arabiyya al-fushà", «a luenga arabe mas elocuent». Ye basata en as modalidaz fablata y literaria en uso en a rechión de Hichaz en o sieglo VII. Ye fixata por l'Alcorán y a poesía arabe preislamica.

Paralelament a l'uso literario y oficial de l'arabe clasico, s'han desenvolicato diferens modalidaz d'arabe dialectal u arabe fablato que han convivito con o clasico en situación de diglosia. Bi ha discusión sobre si istas variedaz dialectals proceden d'una transformación de l'arabe clasico u si bi ha que mirar o suyo orichen dreitament en dialectos preislamicos.

Dende o sieglo XIX l'arabe clasico orichinó a una variedat que a vegatas recibe o nombre d'arabe culto moderno, arabe literal moderno u arabe estandar.